Śmierć jest zawsze nieproszonym gościem. Przychodzi zwykle cicho, bez zapowiedzi i nie na czas. Te smutne słowa znów sprawdziły się 24 kwietnia 2025 r. Odszedł od nas Bolesław Święciochowski–wspaniały kolega, nauczyciel, wychowawca, regionalista i niezwykle aktywny samorządowiec. Przez lata związany z Zespołem Szkół Politechnicznych, radny Rady Miejskiej, także jej przewodniczący, wieloletni bliski współpracownik Burmistrza Wrześni, członek Rady Fundacji Dzieci Wrzesińskich i przewodniczący Kapituły tej Fundacji.
Urodził się 4 listopada 1938 r. w Goślinowie w powiecie gnieźnieńskim. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Gnieźnie naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy. Tam też ukończył Studium Nauczycielskie i w 1959 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel historii w Niestronnie w województwie bydgoskim. W 1963 r. uzyskał tytuł magistra historii na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Wtedy znalazł zatrudnienie w Liceum Ogólnokształcącym w Trzemesznie, z którym związany był do 1976 r. z czteroletnią przerwą na pracę w Szkole Podstawowej w Trzemesznie, gdzie przez trzy lata pełnił funkcję kierownika. Jednak największą część życia zawodowego spędził we Wrześni – w Zespole Szkół Zawodowych obecnie Politechnicznych. Od początku zatrudnienia uzyskiwał znakomite wyniki. Stosował nowatorskie metody pracy, organizował olimpiady i konkursy. Tworzył Szkolną Izbę Tradycji. Jego działalność była zauważana i doceniana. Był wyróżniany nagrodami Kuratora i Ministra Oświaty i Wychowania. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Na emeryturę przeszedł w 1990 r. ale jeszcze przez osiem lat był czynnym nauczycielem. Bolesław Święciochowski był osobą wyjątkową. Wszystkim służył radą i pomocą. Potrafił zdobyć wielki autorytet wśród uczniów, współpracowników i przełożonych. Był po prostu kimś wybitnym. Nauczycielem o dużej wiedzy połączonej z pasją. Osobą pełną entuzjazmu i pomysłów. Przez dziesiątki lat angażował się nie tylko w życie szkoły. Był przez wiele kadencji radnym Rady Miejskiej, organizatorem niemal wszystkich uroczystości patriotycznych w naszym mieście. Swoją pasją potrafił zarażać ludzi. Był także autorem wielu publikacji i artykułów. Jego pomysłem było upamiętnianie wybitnych wrześnian poprzez nadawanie ulicom ich imion. Przez wiele lat szefował Wrzesińskiemu Towarzystwu Kulturalnemu. W 1993 r. był współzałożycielem a później aktywnym członkiem Międzyparafialnego Koła Towarzystwa Świętego Wojciecha przy parafii Świętego Ducha we Wrześni. Był wzorem uczciwego człowieka, patrioty, który zawsze kierował się etycznym kodeksem. Cieszyły Go sukcesy innych, bo składały się na nasz wspólny sukces. Z Nim wszystko było łatwiejsze. Był człowiekiem, który łączył, a nie dzielił.
Bolesław odszedł od nas niespodziewanie. Ale dla dobrych i mądrych ludzi śmierć jest zawsze przedwczesna. Będzie jednak żył w naszej pamięci i wspomnieniach.
Choć żegnamy Go ze smutkiem, to jednak przyświeca nam chrześcijańska nadzieja, że spotkamy się kiedyś w tym lepszym świecie.
Spoczywaj w pokoju.